Hugues Gall, Direktor des Grand Théâtre de Genève.

Hinweis auf die "Grosse Gall-Gala" vom 21. April 1990, 2000-2400 Uhr

 

Radio DRS-2, Reflexe, 19. April 1990

 

 

(Musik)

 

En Ufnahm us der Genfer Opere mit em Armin Jordan als Dirigent i der "Walküre" vom Wagner. Als "Reflexe"-Hörer isch nech sicher scho ufgfalle, dass ds Kulturjournal gäng wieder vo de Genfer Opernpremieren brichtet. E Zuefall isch das nid. Ds Grand Théâtre de Genève isch jetz halt mal ds berüehmtiste Operehuus vo der Schwyz. Zwo Produktione pro Spielzyt tuet ds wälsche Fernseh ufzeichne u zeigt se de i aller Welt. Und im welsche Radio cha me gar jedi Opere in ere Live-Übertragig ghöre; Übertragige, wo de die usländische Radiostatione übernähme, je nach em Wärk i drissg, vierzg Radioprogramm, vo Moskau bis uf Tokio, u vo Stockholm bis uf Sidney. Däm grosse Genfer Theater, däm Grand Théâtre de Genève also, wo wyt über d Schwyzer Grenze tuet usstrahle, widmet jetz Radio DRS e ganze Abe, u zwar übermorn, am Samstig. Da geit die grossi Gall-Gala über d Bühni, und Gall-Gala heisst der Abe, will das der Name isch vom Generaldirektor vo Genf. Är heisst nämlich Hugues Gall. Und uf die Gall-Gala vom Samstig wett i nech jetz echlei glustig mache.

 

(Musik)

 

En Ufnahm us em Grand Théâtre de Genève, "La Périchole" vom Jacques Offenbach. E Produktion, wo ds Fernseh het übernoh und wo 10 Millione Zueschauer het erreicht.

 

Wie aber macht me’s, dass es Operehuus überhaupt son es Prestige überchunnt wie Genf? Punkt eis im Rezeptbuch vom Direktor Hugues Gall: Mi macht e brillanti Eröffnig. Mi engagiert grossi Stimme u sorget derfür, dass d Eröffnigspremiere zum Ereignis wird.

 

(Wort)

 

Es göng ihm nid um Publizitätssucht, seit der Hugues Gall. Wenn är wöll, dass me vo sym Theater redi, de passieri das nid zletzt us Höflichkeit gägenüber de Künstler und ihrem Talent.

 

(Wort)

 

Und so het der Hugues Gall für syni ersti Premiere der "Don Giovanni" agsetzt. Und als Regisseur der Maurice Béjart engagiert. Und d Maria Ewing zämebracht mit em Ruggiero Raimondi. Und so strychlet jetz der Ruggiero Raimondi der Maria Ewing der Fuess, wenn är mit ihre ds berüehmte Duett "La ci darem la mano" singt:

 

(Musik)

 

September 1980, die ersti Premiere vo der Ära Gall am Grand Théâtre de Genève mit "Don Giovanni". U scho bi dere erste Produktion het sich ds Erfolgsrezept vom Hugues Gall zeigt: Erstklassigi musikalischi Leistige z kombiniere mit interessante Regiekonzept. Und so isch der Hugues Gall zum eigentlichen Talent-Erschnüffler worde. E ganzi Reihe vo Cinéaste het är zum Byspiel für d Opereregie gwunne; der Claude Goretta, der Daniel Schmied, der Ken Russel, der Johannes Schaaf, d Nina Campanez. Und immer wieder sy so Produktionen z stand cho, wo wyt über en Operenabe us gwürkt hei. Will sie d Zueschauer hei agregt. Der Hugues Gall:

 

(Wort)

 

Die markante Produktione, wo i de letzte zäh Jahr am Grand Théâtre de Genève sy usecho, löh mir, wie gseit, am Samstig am Abe la Revue passiere, zwüschem achti und am zwölfi im Operenabe uf DRS-2. U da chöit dihr de unter anderem ds vollständige Duett vo Florestan und Leonore ghöre, us der exemplarische Uffüehrig am Grand Théâtre mit der Sopranistin Elisabeth Connell und em Tenor Thomas Moser.

 

(Musik)

Die Stimme der Kritik für Bümpliz und die Welt 0